Tagi

Podobne posty

Podziel się:

Indywidualna praktyka lekarska – jaką formę opodatkowania najlepiej wybrać?

Z możliwości prowadzenia indywidualnej praktyki lekarskiej korzysta coraz więcej lekarzy o różnych specjalizacjach. Zapotrzebowanie na usługi medyczne i pomoc lekarską w wielu dziedzinach medycyny sprawiała, że prowadzenie takiej działalności jeszcze nigdy nie było tak opłacalne. Duże kolejki do lekarzy przyjmujących jedynie w ramach umowy z NFZ doprowadziło do tego, iż wielu pacjentów woli szukać pomocy lekarskiej prywatnie.

Prowadzenie indywidualnej praktyki lekarskiej, a zwłaszcza proces jej zakładania oraz rozliczania podatków, nie jest jednak tak prosty, jak przy jednoosobowej działalności gospodarczej. Przepisy prawne w przypadku prywatnych podmiotów leczniczych są zobowiązujące i należy ich bezwzględnie przestrzegać. Co zatem warto wiedzieć o indywidualnej praktyce lekarskiej?

Czym właściwie jest indywidualna praktyka lekarska?

Indywidualna praktyka lekarska to wbrew pozorom nic innego, jak jednoosobowa działalność gospodarcza. Istotną kwestią jest jednak to, że może być ona założona wyłącznie przez lekarza posiadającego uprawnienia do wykonywania swojego zawodu.

Prowadzenie indywidualnej praktyki lekarskiej uprawnia lekarza do przyjmowania pacjentów nie tylko w publicznych placówkach medycznych, ale również w domu czy prywatnym gabinecie. Warto jednak pamiętać o tym, że w przypadku działalności gospodarczej wykonywanej przez lekarza, gdzie oferowane są usługi medyczne, konieczne jest spełnienie określonych wymagań prawnych – m.in. posiadać kwalifikacje i gabinet z niezbędnych sprzętem.

Samo prowadzenie indywidualnej praktyki lekarskiej jest uregulowane w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej. Dlatego też lekarze z własną praktyką muszą uzyskać wpis do ewidencji działalności gospodarczej w urzędzie gminy, a także zarejestrować się w Rejestrze Podmiotów Lekarskich, gdzie podlegają bezpośrednio pod okręgową izbę lekarską.

W jaki sposób założyć indywidualną praktykę lekarską?

Sam proces zakładania indywidualnej praktyki lekarskiej został opisany w ustawie o działalności podmiotów lekarskich. To właśnie tam znalazły się wszystkie wymogi formalne oraz prawne, dzięki którym możliwe jest założenie działalności gospodarczej przez lekarza.

Aby jednak prowadzić własną praktykę lekarską, konieczne jest posiadanie wszystkich uprawnień, a także odpowiedniego gabinetu i wyposażenia zgodnego z obowiązującymi wymaganiami. Nie ma znaczenia, czy jest to gabinet lekarski, rehabilitacyjny czy dentystyczny – konieczne jest dostosowanie się do wszystkich standardów.

Formy opodatkowania w przypadku indywidualnej praktyki lekarskiej

Jedną z najważniejszych kwestii w przypadku indywidualnej praktyki lekarskiej jest wybór formy opodatkowania. Jest to o tyle istotne, iż prowadzenie własnej działalności gospodarczej jako lekarz, zobowiązuje do opłacania VAT-u. Aby jednak podatek wynosił jak najmniej, forma opodatkowania powinna zostać dostosowana do typu działalności.

Obecnie lekarze prowadzący praktykę lekarską mają do dyspozycji 4 formy opodatkowania:

  • karta podatkowa,
  • ryczałt ewidencjonowany,
  • rozliczanie na zasadach ogólnych,
  • podatek liniowy.

Do tej pory wielu lekarzy wybierało jako formę rozliczenia się z podatku kartę podatkową. Z racji tego, że dotyczy ona tylko wolnych zawodów, jest ona jedną z najbardziej opłacalnych form opodatkowania. Istotny jest jednak fakt, iż na tej zasadzie mogą rozliczać się z podatku jedynie lekarze, który wybrali tę formę opodatkowania wcześniej, czyli w 2021 roku.

Ryczałt ewidencjonowany natomiast, jako drugi w kolejce pod względem opłacalności, doskonale sprawdza się w przypadku prowadzenia indywidualnej praktyki lekarskiej. Wynika to ze stosunkowo niskiego oprocentowania dochodów, który w przypadku lekarzy wynosi jedynie 20 procent.

Indywidualna praktyka lekarska a przekształcenie w podmiot leczniczy

Formę opodatkowania praktyki lekarskiej można zmienić w momencie przekształcenia jej w podmiot leczniczy. W efekcie konieczna jest zmiana jednoosobowej działalności w spółkę, co jest znacznie bardziej opłacalne pod kątem opodatkowania.

Wspomniane przekształcenie indywidualnej praktyki lekarskiej w podmiot leczniczy jest niezbędne w momencie chęci rozwoju firmy, a tym samym zatrudnienia innych lekarzy w jednostce medycznej. Konieczność założenia spółki może być konieczne także w przypadku nawiązywania kontraktów z NFZ, czego nie można uzyskać w przypadku prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej.

medycyna

W razie wątpliwości dotyczących przekształcenia indywidualnej praktyki lekarskiej w podmiot leczniczy, warto skonsultować się z kancelarią prawną specjalizującą się w niesieniu pomocy spółkom oraz jednostkom medycznym. Taka organizacja z pewnością pomoże nie tylko wypełnić wszystkie formalności, ale również wybrać najkorzystniejszą formę opodatkowania.